Wskazania Konferencji Episkopatu Polski
dotyczące przygotowania dzieci do przyjęcia i przeżywania
sakramentu pokuty i pojednania oraz Pierwszej Komunii Świętej

Wstęp
1. Niniejszy dokument zawiera podstawowe wskazania dotyczące przygotowania i
przeżywania sakramentów: pokuty i pojednania oraz Eucharystii, ze szczególnym
uwzględnieniem przystąpienia do tych sakramentów po raz pierwszy w życiu w
każdej parafii w Polsce, przy zachowaniu praw biskupów diecezjalnych.
I. Wprowadzenie teologiczne
2. Eucharystia jest źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego (KK 11),
streszczeniem i podsumowaniem całej naszej wiary (KKK 1327). W Najświętszej
Eucharystii zawiera się całe duchowe dobro Kościoła, sam Jezus Chrystus, Jego
trwała Obecność (KKK 1324).
3. Msza święta jest równocześnie i nierozdzielnie dziękczynieniem i uwielbieniem Boga
Ojca, Ofiarą Chrystusa, dokonaną na Krzyżu, antycypowaną w Wieczerniku i
dopełnioną w Zmartwychwstaniu – i świętą ucztą Komunii w Ciele i Krwi Pana (KKK
1358).
4. W centrum celebracji Eucharystii znajdują się chleb i wino, które przez słowa
Chrystusa i wezwanie Ducha Świętego stają się Ciałem i Krwią Chrystusa (KKK
1333).
5. Owocem Komunii Świętej jest pogłębienie zjednoczenia z Chrystusem i między
ludźmi. Komunia Święta podtrzymuje, pogłębia i odnawia życie łaski otrzymane na
chrzcie świętym (KKK 1391-1392).
6. Eucharystia, przez umocnienie miłości i przyjaźni z Bogiem, gładzi grzechy
powszednie i zachowuje od przyszłych grzechów śmiertelnych (KKK 1394-1395).
7. Chrystus kieruje do swoich uczniów usilne zaproszenie, aby przyjmowali Go w
sakramencie Eucharystii: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie
spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli
życia w sobie” (J 6, 53) (KKK 1384).
8. Udział w uczcie eucharystycznej wymaga czystego serca, wolności od grzechu
ciężkiego, dlatego Kościół nie zezwala na dopuszczenie dziecka do Pierwszej
Komunii Świętej bez uprzedniej sakramentalnej spowiedzi (Dekret „Quam singulari”
Świętej Kongregacji Sakramentów o wieku, w którym należy dopuszczać dzieci do
Pierwszej Komunii Świętej).
9. Sakrament pokuty i pojednania obejmuje dwa istotne elementy: z jednej strony akty
penitenta, który nawraca się pod działaniem Ducha Świętego, a mianowicie: żal,
wyznanie grzechów i zadośćuczynienie, a z drugiej strony działanie Boże za
pośrednictwem Kościoła (KKK 1448).
10. Sakrament pokuty i pojednania przynosi przebaczenie grzechów przez Boga, a także
pojednanie z Kościołem (KKK 1440).
11. U tych, którzy przyjmują sakrament pokuty z sercem skruszonym i z duchowym
nastawieniem, nastają spokój sumienia i pogoda ducha (KKK 1468).
II. Wprowadzenie pastoralne
12. Przygotowanie dzieci do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii ma na celu
doprowadzenie dziecka do świadomego i osobistego spotkania z kochającym i
przebaczającym Chrystusem oraz zjednoczenia z Nim w Komunii Świętej. Celem
formacji jest także głębsze wprowadzenie dziecka we wspólnotę Kościoła przez
doświadczenie wspólnoty wiary i miłości we wspólnocie parafialnej.
13. Przygotowanie oraz przeżywanie pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej obejmuje
następujące etapy:
a) przygotowanie dalsze, które rozpoczyna się w okresie wczesnego dzieciństwa i
polega na wychowaniu religijnym w rodzinie, regularnym uczestniczeniu w
niedzielnej i świątecznej Mszy świętej, a następnie na uczęszczaniu na lekcje religii
(katechezę) w szkole;
b) przygotowanie bliższe polegające na udziale dziecka w nauczaniu religii
(katechezie szkolnej) oraz w katechezie parafialnej przewidzianej na I i II klasę
szkoły podstawowej, stanowiącej wprowadzenie do katechezy sakramentalnej;
c) przygotowanie bezpośrednie dokonuje się w klasie III i polega w dalszym ciągu na
udziale w nauczaniu religii (katechezie szkolnej) oraz w parafialnej katechezie
sakramentalnej. Przygotowanie to powinno mieć przede wszystkim charakter
duchowy zmierzający do zdobycia osobistego doświadczenia religijnego i
włączenia się we wspólnotę wierzących. Istotą tego przygotowania jest pogłębienie
wiary w realną obecność Jezusa w Komunii Świętej i wzbudzenie pragnienia jej
przyjmowania.
14. Po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej następuje roczny etap, którego celem jest
pogłębienie mistagogiczne, czyli głębsze wprowadzenie w przeżywanie sakramentu
pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Odbywa się ono w klasie IV i jest zwieńczone
przeżyciem rocznicy Pierwszej Komunii Świętej.
15. Po przyjęciu tych sakramentów rodzice, duszpasterze i katecheci, a także rodzice
chrzestni, rodzeństwo i dziadkowie powinni troszczyć się o pogłębianie życia
sakramentalnego dzieci przez udział w niedzielnej Mszy świętej oraz regularnej
spowiedzi (głównie praktykę pierwszych piątków miesiąca) i Komunii Świętej.
16. W każdej parafii należy uroczyście obchodzić rocznicę Pierwszej Komunii Świętej
jako uwielbienie i dziękczynienie za sakrament pokuty i pojednania oraz Komunię
Świętą, co ma stanowić impuls do dalszego rozwoju i pogłębiania życia
sakramentalnego.
17. Po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej konieczne jest kontynuowanie formacji
chrześcijańskiej poprzez systematyczne uczestnictwo w lekcjach religii i pogłębianie
znajomości wiary katolickiej.
18. Pogłębianiu więzi z Chrystusem zapoczątkowanej w dniu Pierwszej Komunii Świętej
służy również stała, pozasakramentalna i systematyczna katecheza parafialna dzieci.
Nie może ona powtarzać treści i metod nauczania religii w szkole, ale skupiać się na
pogłębianiu osobistej wiary i przynależności do Kościoła.
19. W celu głębszej formacji chrześcijańskiej warto zaprosić dzieci do włączenia się w
grupy parafialne działające przy parafii, takie jak np.: Eucharystyczny Ruch Młodych,
Oaza Dzieci Bożych, Dziewczęca Służba Maryjna, Papieskie Dzieła Misyjne, służba
liturgiczna, czy schola muzyczna.
20. Przygotowanie dzieci do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii powinno
odbywać się w ścisłej współpracy duszpasterzy i katechetów z rodzicami. Za
najważniejsze zadania rodziców w tym przygotowaniu należ uznać: wspólną modlitwę
rodziców z dzieckiem i za dziecko, systematyczne uczestnictwo wraz z dzieckiem w
niedzielnej i świątecznej Mszy świętej, kierowanie się w życiu codziennym zasadami
Dekalogu, rozmowy z dzieckiem na tematy podejmowane podczas katechez, pomoc w
opanowaniu podstawowych modlitw i zrozumieniu niezbędnych treści związanych z
sakramentem pokuty i Eucharystii, pomoc dziecku w rozwoju moralnym, codzienne
świadectwo życia z wiary, wychowywanie do życia w prawdzie i miłości.
III. Wskazania organizacyjne
21. Przyjęcie Pierwszej Komunii Świętej odbywa się na zakończenie III klasy szkoły
podstawowej, tj. około 10. roku życia dziecka. Jednocześnie należy szanować lokalne
tradycje tzw. wczesnej Komunii Świętej. Szczegółowe regulacje w tej sprawie wydaje
biskup diecezjalny. W takim wypadku główną rolę w przygotowaniu dzieci do
sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii pełnią rodzice, którzy powinni
pozostawać w ścisłej współpracy z katechetą i duszpasterzem miejsca zamieszkania
dziecka.
22. Uprzywilejowanym środowiskiem przygotowania bezpośredniego do sakramentu
pokuty i pojednania oraz Eucharystii jest parafia zamieszkania dziecka, a nie parafia,
na terenie której znajduje się szkoła. W uzasadnionych sytuacjach przystąpienie do
tych sakramentów jest możliwe poza parafią zamieszkania na podstawie
zaświadczenia o odbyciu stosownego przygotowania. Niezbędne ustalenia w tym
względzie należy poczynić jak najszybciej po rozpoczęciu przygotowania.
23. Warunkiem rozpoczęcia przygotowania dzieci do tych sakramentów jest złożenie
przez rodziców (opiekunów) deklaracji uczestnictwa w przygotowaniu do sakramentu
pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Formularz deklaracji przygotowuje parafia, a
powinien on zawierać niezbędne dane osobowe oraz zasady związane z
przygotowaniem zarówno dzieci, jak i ich rodziców. Ważną sprawą jest, by przy
zgłoszeniu dziecka proboszcz przeprowadził duszpasterską rozmowę z jego
rodzicami.
24. Wraz z deklaracją rodzice (opiekunowie) składają świadectwo chrztu świętego
dziecka, jeśli było ono ochrzczone poza parafią, w której ma przyjąć pierwszą
Komunię Świętą.
25. Koniecznym warunkiem uczestnictwa w parafialnym przygotowaniu do Pierwszej
Spowiedzi i Komunii Świętej jest uczęszczanie na lekcje religii w szkole.
Odpowiedzialni za formację parafialną powinni się zatem upewnić, że ten warunek
został spełniony.
26. Katecheza parafialna przygotowująca do sakramentu pokuty i pojednania oraz
Eucharystii powinna mieć charakter duchowy. Dziecko powinno systematycznie
uczestniczyć w niedzielnej Mszy świętej oraz nabożeństwach związanych z rokiem
liturgicznym (różaniec, Droga Krzyżowa, nabożeństwa majowe itp.) oraz w
spotkaniach tematycznych. Minimalna liczba spotkań, jakie powinny odbywać się
podczas katechezy parafialnej stanowiącej przygotowanie do tych sakramentów
powinna wynosić – zgodnie z Programem nauczania religii z 2018 roku – 24 (w
każdej klasie po 8 spotkań).
27. W przypadku szczególnych okoliczności, jak np. wiek dziecka, niepełnosprawności,
trudności rozwojowe, zaniedbanie wychowawcze itp., katecheta oraz duszpasterz
winni roztropnie i indywidualnie potraktować sprawę jego przygotowania. Należy
unikać formalizmu i rygoryzmu duszpasterskiego.
28. W sytuacji, gdy dziecko mieszka z rodzicami za granicą, a rodzice wyrażają wolę, aby
przyjęło ono pierwszą Komunię Świętą w Polsce, rodzice wraz z dzieckiem powinni:
a) zgłosić się do parafii za granicą, do której przynależą, z prośbą o przygotowanie
ich dziecka do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej z zaznaczeniem, że te
sakramenty zostaną przyjęte w Polsce. Po zakończonym przygotowaniu proboszcz
(bądź rektor misji) sporządza dokument poświadczający przygotowanie i gotowość
dziecka do przyjęcia tych sakramentów, który należy przedstawić w parafii w
Polsce.
b) zgłosić się do parafii w Polsce, najlepiej w roku szkolnym poprzedzającym rok, w
którym odbędzie się pierwsza Komunia Święta, w celu zapisania dziecka, z
zaznaczeniem, że przygotowanie dziecka będzie miało miejsce za granicą.
c) odnośnie do szczegółów związanych z uroczystością Pierwszej Komunii Świętej
należy dostosować się do zasad i warunków ustalonych w parafii udzielania
sakramentów.
29. Jeżeli przygotowanie dziecka nie jest możliwe w parafii za granicą, jego warunki i
zasady określa proboszcz parafii, w której ma nastąpić przyjęcie sakramentów.
30. Przy podejmowaniu decyzji o przystąpieniu dziecka do pierwszej spowiedzi i
Komunii Świętej proboszcz:
a) zasięga opinii prowadzących przygotowanie w parafii i w szkole,
b) bierze pod uwagę systematyczny udział w katechezie parafialnej, szkolnej oraz
uczestnictwa w niedzielnej Mszy świętej i innych nabożeństwach.
31. Najważniejsze kryteria dotyczące dyspozycji rodziców i dziecka do przyjęcia
Pierwszej Komunii Świętej są następujące:
a) dziecko jest ochrzczone i czynnie należy do wspólnoty Kościoła katolickiego. W
przypadku, gdy dziecko nie jest jeszcze ochrzczone, należy udzielić mu tego
sakramentu po uprzednim przygotowaniu,
b) wiara w obecność Pana Jezusa w Komunii Świętej,
c) osobiste pragnienie przyjmowania Pana Jezusa w Komunii Świętej,
d) rozeznanie co do istoty grzechów oraz cnót chrześcijańskich,
e) pragnienie uzyskania przebaczenia swoich grzechów i osiągania chrześcijańskich
cnót,
f) przystąpienie do sakramentalnej spowiedzi.
32. Dniem Pierwszej Komunii Świętej ma być zasadniczo niedziela, pamiątka dnia
zmartwychwstania Chrystusa, najstarszy i pierwszy dzień świąteczny Kościoła,
podstawa i rdzeń całego roku liturgicznego (Konstytucja o Liturgii, 106). Niewłaściwą
praktyką jest organizowanie Pierwszej Komunii Świętej w Wielki Czwartek czy w
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.
33. W praktyce duszpasterskiej należy zachęcać dzieci i rodziców do uczestnictwa w
nabożeństwach tzw. Białego Tygodnia, bądź też innych dobrych praktykach
wypracowanych w diecezji, (np. Białe Niedziele), w których – z natury rzeczy – teksty
modlitw i homilii, jak też cała atmosfera tych spotkań, mają pogłębiać i umacniać
duchowe owoce rozpoczętego życia eucharystycznego.
34. W parafii powinna znajdować się specjalna księga, w której zapisuje się imiona i
nazwiska dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej.
35. Warto upowszechniać praktykę ujednoliconego stroju dla dzieci
pierwszokomunijnych. Powinien on odpowiadać powadze uroczystości, aby nie
koncentrować uwagi na ubiorze. Nie może on tworzyć dyskomfortu wśród dzieci i
rodziców.
36. Uznając zwyczaj obdarowywania dzieci prezentami, należy jak najwcześniej
uświadamiać im istotę Komunii Świętej, źródło prawdziwej radości, jakim jest
przyjęcie Pana Jezusa. Należy dołożyć starań, by kwestie materialne nie przysłoniły
wartości duchowych oraz istoty przeżywanej uroczystości.
37. Przyjęcia z okazji Pierwszej Komunii Świętej powinny być poprzedzone i zakończone
wspólną modlitwą. Powinny one odbywać się bez alkoholu.
38. Rodzice i chrzestni powinni zaangażować się w liturgię Mszy świętej, podczas której
udzielana jest Pierwsza Komunia Święta. Ze względu na znaczenie Słowa Bożego
dobrą praktyką jest odczytywanie tekstów liturgii słowa przez przedstawicieli
rodziców. Dzieciom natomiast można powierzać inne funkcje, jak np. śpiew czy
procesja z darami.
39. W sytuacji, gdy rodzice nie mogą wraz z dziećmi przystąpić do Komunii Świętej,
należy kierować się roztropnością duszpasterską. Warto podjąć wobec nich
duszpasterskie towarzyszenie w takich okolicznościach wspólnego życia.
IV. Wskazania dotyczące treści
40. Celem spotkań w klasach pierwszej i drugiej jest przede wszystkim ukazanie piękna
chrześcijaństwa, pogłębienie najważniejszych prawd wiary oraz położenie akcentu na
modlitwę i liturgię jako dziękczynienie Bogu za zbawcze wydarzenia. Dzieci powinny
zapoznać się także z wystrojem kościoła oraz pieśniami w różnych okresach
liturgicznych.
41. W trzeciej klasie należy skoncentrować się bezpośrednio na sakramentach pokuty i
pojednania oraz Eucharystii. Należy omówić istotę tych sakramentów, obrzędy oraz
ich znaczenie egzystencjalne. Jest to także czas na omówienie szczegółowych
zagadnień dotyczących przebiegu dnia pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej.
42. Po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej należy umożliwić dzieciom i ich rodzicom
przeżycie tzw. Białego Tygodnia, bądź kilka tzw. Białych Niedziel. Warto zaprosić
dzieci i rodziców na spotkanie o charakterze dziękczynnym za dar spowiedzi i
Komunii Świętej, które mogłoby odbyć się np. w czerwcu oraz motywującym do
dalszych systematycznych spotkań z Chrystusem i wspólnotą Kościoła. Cenną
praktyką jest organizowanie po Pierwszej Komunii Świętej pielgrzymek do miejsc
świętych.
43. Podczas spotkań w klasie czwartej, których − zgodnie z Programem nauczania religii
− powinno być również osiem, należy wdrażać dzieci do praktykowania pierwszych
piątków miesiąca, a także do regularnego przystępowania do spowiedzi i Komunii
Świętej.
44. Pod koniec klasy IV należy przeprowadzić spotkanie przygotowujące do rocznicy
Pierwszej Komunii Świętej.
V. Wskazania dotyczące form i metod
45. W przygotowaniu dziecka do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii bardzo
ważny jest aspekt przeżyciowy, dlatego podczas spotkań powinna panować atmosfera
pełna życzliwości i radości.
46. Każde spotkanie formacyjne w parafii powinno składać się z dwóch części. Pierwsza z
nich w ciekawy i angażujący sposób powinna przypominać wskazane wyżej treści, a
druga dawać możliwość ich przeżycia przez modlitwę, zaangażowanie w liturgię,
śpiew itp. Powinno to służyć doświadczeniu wspólnoty wiary i modlitwy.
47. Spotkania dla dzieci powinny odbywać się w małych grupach formacyjnych. Liczba
uczestników nie powinna przekraczać 12 osób.
48. Spotkania w grupach mogą prowadzić kapłani, osoby konsekrowane, katecheci
świeccy lub animatorzy ruchów i stowarzyszeń katolickich. Osoby te powinny
posiadać predyspozycje do pracy z dziećmi.
49. Wśród metod nauczania katechetycznego nie może zabraknąć memoryzacji, bowiem
katecheza jest częścią tej „pamięci” Kościoła, która zachowuje wśród nas żywą
obecność Chrystusa. Przedmiotem zapamiętywania winny być formuły modlitewne
oraz syntetyczne ujęcia formuł wiary. Należy jednak pamiętać, że memoryzacja, która
jest ważna i potrzebna, powinna mieć miejsce przede wszystkim w szkole i nie może
wyprzeć innych metod katechezy (Por. Polskie Dyrektorium Katechetyczne, 26).
50. W przygotowaniu parafialnym do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii
chodzi nie tylko o przekaz wiedzy, ale przede wszystkim o doświadczenie przez dzieci
osobistej relacji z Bogiem, a także o udział w radosnej wspólnocie wierzących.
51. Dla katechezy parafialnej odpowiednie są metody aktywizujące, a zwłaszcza
przeżyciowe, biblijne i liturgiczne ze szczególnym uwzględnieniem celebracji
pokutnych według „Obrzędów sakramentów pokuty”.
52. W trakcie przygotowania do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii warto
przygotować tematyczne celebracje Słowa Bożego lub Mszę świętą w małych grupach
zgodnie z zaleceniami „Dyrektorium o Mszach świętych z udziałem dzieci”.
VI. Formacja rodziców
53. W przygotowaniu do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii konieczne jest
objęcie formacją rodziców dzieci pierwszokomunijnych. Dobrym rozwiązaniem jest
organizowanie regularnych spotkań dla rodziców równolegle do spotkań
przeznaczonych dla dzieci.
54. Szczególną troską należy otoczyć rodziców pozostających w związkach
niesakramentalnych, ukazując im ważne miejsce we wspólnocie Kościoła i zachęcając
ich do zaangażowania w jego życie.
55. Treściami formacji rodziców powinny być prawdy wiary, liturgia, zasady moralne i
modlitwa, a także religijne wychowanie dzieci ze szczególnym uwzględnieniem
zjawisk zachodzących we współczesnym świecie. Szczegółowe treści spotkań dla
rodziców zawarte są w Programie nauczania religii.
56. Wskazane jest, aby spotkania z rodzicami odbywały się w formie warsztatów i
celebracji sprzyjających zaangażowaniu uczestników.
VII. Proponowane tematy spotkań w parafii dla dzieci
z Programu nauczania religii
(Częstochowa 2018, s. 80-82)
 Klasa I
■ Z Bogiem rozpoczynamy nowy rok szkolny i katechetyczny
■ Podczas chrztu staliśmy się dziećmi Bożymi
■ Boga nazywamy naszym Ojcem
■ Dziękujemy Bogu za rodziców
■ Dziękujemy Bogu za wiarę
■ Całą rodziną chcemy pogłębiać naszą wiarę
■ Uczymy się, czym jest dobro i jak unikać zła
■ Oddajemy cześć Bogu razem z Matką Jezusa (nabożeństwa majowe).
 Klasa II
■ Z Bogiem rozpoczynamy nowy rok szkolny i katechetyczny
■ W tajemnicach różańca poznajemy życie Jezusa i Maryi (nabożeństwa różańcowe)
■ Uczymy się świętości od naszych patronów
■ Oczekujemy i przygotowujemy się na spotkanie z Jezusem (Adwent)
■ Dobremu Bogu powierzamy nasze radości i kłopoty
■ Przepraszamy Boga za popełnione zło i pragniemy zmieniać nasze życie
■ Spotykamy Chrystusa Zmartwychwstałego.
■ Oddajemy cześć Najświętszemu Sercu Pana Jezusa (nabożeństwo czerwcowe)
 Klasa III
■ Rozpoczynamy przygotowanie do Pierwszej Spowiedzi i Komunii świętej
■ Razem z Maryją uczymy się modlitwy (poświęcenie różańców)
■ Święci wzorem do naśladowania
■ Odkrywamy symbole naszej wiary (poświęcenie krzyżyków, medalików)
■ Biblia i modlitewnik w życiu człowieka (poświęcenie książeczek do modlitwy)
■ Jezus światłem naszego życia
■ Krzyż znakiem miłości Boga do człowieka (nabożeństwo drogi krzyżowej)
■ Uczymy się przepraszać Boga i bliźnich (nabożeństwo pokutne)
 Klasa IV
■ Dziękujemy Bogu za dar Eucharystii
■ Chcemy słuchać słowa Bożego – Mów Panie, bo sługa Twój słucha – spotkanie
połączone z celebracją słowa Bożego oraz wręczeniem egzemplarza Pisma Świętego
■ Eucharystia spotkaniem z Jezusem, który umacnia swoim Słowem i Ciałem
■ Okres Adwentu w życiu wspólnoty Kościoła
■ Okres Narodzenia Pańskiego czasem wdzięczności i uwielbienia Boga
■ Wielki Post czasem naszego nawrócenia
■ Spotkanie z Jezusem przebaczającym
■ Zmartwychwstały Chrystus prowadzi nas do Boga Ojca i umacnia Duchem Świętym
Tematyka spotkań z rodzicami
 Klasa I:
■ Czym jest nauka religii?
■ Rozmowa z dzieckiem na tematy religijne
■ Nauka modlitwy w rodzinie
■ Bliskość i obecność Boga wśród nas i w naszym życiu
■ Dziecko darem Boga
■ Rodzina pierwszą wspólnotą wiary
■ Pismo Święte – słowo Boga do człowieka
■ Świętowanie wiary we wspólnocie Kościoła
 Klasa II:
■ Wydarzenia zbawcze w roku liturgicznym
■ Pielęgnowanie tradycji rodzinnych i religijnych w roku liturgicznym
■ Wiara źródłem ludzkiej życzliwości, pogody ducha, radości
■ Doświadczenie Bożego miłosierdzia w naszym życiu
■ Nawrócenie w życiu człowieka
■ Okazywanie miłości Bogu i ludziom
■ Zaangażowanie w życie wspólnoty Kościoła
■ Systematyczny, świadomy i czynny udział we Mszy świętej
 Klasa III:
■ Narodzić się na nowo, aby odkryć piękno wiary
■ Przygotowanie dziecka do Pierwszej Spowiedzi i Komunii świętej w rodzinie
■ Rok liturgiczny w rodzinie
■ Sakramenty święte znakami Bożej łaski
■ Spotkanie z Bogiem w Liturgii Słowa i Liturgii Eucharystycznej
■ Bóg Ojciec Miłosierdzia – przygotowanie do sakramentu pokuty i pojednania
■ Pierwsza Komunia święta – świętem dziecka i świętem rodziny
■ Pielęgnowanie przyjaźni z Bogiem
 Klasa IV
■ Postawa wdzięczności Bogu za dar życia i wiary
■ Jak pomóc dziecku pielęgnować przyjaźń z Jezusem?
■ Eucharystia sakramentem miłości
■ Świadomy i czynny udział we Mszy świętej
■ Modlitwa w życiu rodziców i dziecka
■ Jak ukazać dziecku wartość sakramentu pokuty i pojednania?
■ Uczestnictwo rodziny w wydarzeniach roku liturgicznego
■ Motywowanie dziecka do zaangażowania się w grupy parafialne.

Wskazania niniejsze zostały opracowane przez Komisję Wychowania Katolickiego
i zatwierdzone przez Konferencję Episkopatu Polski na mocy uchwały 43/386/2020 z dnia 29 sierpnia 2020 r.